نظام جمهوری اسلامی ایران

مشاغل پزشکی و درمانی یک نیاز اقتصادی، ملی و حکومتی هستند نه پله‌ای برای ثروتمند شدن و انجام کارهای بدون زحمت! لذا اشخاصی که تمنای ثروتمندی و یا شغل‌های لوکس را دارند باید به بخش خصوصی بروند.

معاون اول رئیس‌جمهور در یک جمله طلایی برای اقتصاد کشور بیان کرد که اعتقاد دارد در داخل کشور سرمایه کافی وجود دارد. اما این تحقق "سرمایه‌گذاری داخلی" چه شروط و الزاماتی دارد؟

محمدباقر قالیباف برای چندمین بار به دولت تذکر داد که قانون کالابرگ را به‌گونه‌ای اجرا کند که کاملا به نفع مردم باشد.

علامه جوادی آملی در یکی از سخنرانی‌های دروس اخلاق خود به دولت تأکید کردند در مباحث اقتصادی ابتدا به فرائض(واجبات) توجه کند و سپس به دنبال نوافل (مستحبات) باشد.

باید نترسید و گفت که ایران اسلامی مبتلای فساد سیستماتیک نیست، توانسته یکی از پاک‌ترین حکومت‌های جهان را برپا کند و مفاسد اثبات شده را هم در هیچ سطحی و از سوی هیچ مقامی تحمل نمی‌کند.

درباره اوضاع پساجنگ باید متوجه بود که عده‌ای مجلس‌گرم‌کن و کاسب جنگ با ادعای هشدار پیرامون "نفوذ" مشغول بازی در زمین اسرائیل هستند.

طبق نتایج یک نظرسنجی معتبر؛ بیش از 63 درصد مردم ایران به آینده امیدوارند. این یک پدافند بزرگ مردمی علیه سیاه‌نمایان داخلی و خارجی است.

چیزی که در صحبت‌های الویری محترم نیست و باید در مقابل آن ایستاد؛ فاکتور کردن خواسته قلبی برخی چپ‌های ستادی به نام "آحاد مردم" است.

در حالی که یک مسئول نظام اسلامی بر اهمیت تکلیف قانونی و شرعی خود تأکید دارد؛ شاهدیم که یک مسئول دیگر اظهار می‌کند که مردم نباید لزوما به حاکمیت چشم بگویند! اما تأثیر این دو مسئول در زندگی مردم چیست؟

یک اقتصاددان گفت: دروغ بزرگی است که آمریکایی‌ها می‌گویند ما به مردم ایران کاری نداریم و حکومت را هدف قرار داده ایم. آنها دقیقا مردم را هدف قرار داده اند.